Een nieuw jaar en bij een nieuw jaar horen goede voornemens. Een van mijn goeie voornemens is om weer eens wat aandacht te besteden aan deze website. Gelukkig overkwam me vandaag een typisch onderwerp voor een blog.
Er zijn een paar zeldzame momenten in het jaar dat je het geluk hebt om in een Goede Regenbui terecht te komen. Meestal kom je die tegen aan het begin en het einde van de zomer. Lente- en herfstbuien zijn vaak nauwelijks te typeren als een Goede Regenbui.
Om het hele verhaal makkelijker te maken, zal ik de tekst "Goede Regenbui" even specificeren.
Een Goede Regenbui is een regenbui waardoor je binnen 3 minuten goed doorweekt ben. Minimaal je broek, maar in de zomer zonder jas gewoon tot op het bot.
Vandaag had ik geluk. Ik kwam terecht in een Goede Regenbui. Sterker nog, het was een Zeer Goede Regenbui. De Beste Regenbui onder de Goede Regenbuien. En dat in de winter. Of eigenlijk 'winter', want met 8 graden buiten kun je het toch nauwelijks winter noemen.
De druilregen veranderde in enkele luttele seconden in een plensbui. Dikke druppels vielen met bakken uit de hemel. Binnen een halve minuut was m'n broek doorweekt. Het duurde nog geen minuut voordat mijn sokken zich bij mijn broek voegden en even later voelde ik het water door mijn dikke winterjas heen mijn vest nat lekken. Het water zat zo dik in mijn ogen dat ik alleen nog maar geblurde streepjes licht zag en ik lachte. Ik passeerde op topsnelheid een paar andere gelukkigen die er een stuk minder gelukkig uit zagen dan ik. Rare mensen.
Het jammere van Goede Regenbuien is dat ze altijd van korte duur zijn. Deze duurde bij elkaar van Artis tot het Tropenmuseum op topsnelheid, dus dat kan niet veel meer dan 4 minuten geweest zijn. Daarna waren de druppels weer kleiner, de hevigheid minder en daarmee krijg je het opeens koud. Maar ook dat hoort erbij. Gelukkig zijn er dan altijd nog de diepe plassen om doorheen te rijden alsof ze er niet zijn waardoor je letterlijk sopt in je schoenen. Er verschijnt sop op je broek rond je knieën, omdat je broek niet de kans krijgt om op te drogen. Dát is goeie regen.
Dan kom je thuis en kijk je in de spiegel. Wat je dan ziet, daarvoor zijn een paar bewoordingen: Nat, doorweekt en verzopen. Dit was een typisch geval van mijn persoonlijke favoriet: het verzopen katje. Plakkende haren, druipend gezicht, broek doorweekt, sokken kun je uitwringen... Ongeveer zo:
Er zijn een paar zeldzame momenten in het jaar dat je het geluk hebt om in een Goede Regenbui terecht te komen. Meestal kom je die tegen aan het begin en het einde van de zomer. Lente- en herfstbuien zijn vaak nauwelijks te typeren als een Goede Regenbui.
Om het hele verhaal makkelijker te maken, zal ik de tekst "Goede Regenbui" even specificeren.
Een Goede Regenbui is een regenbui waardoor je binnen 3 minuten goed doorweekt ben. Minimaal je broek, maar in de zomer zonder jas gewoon tot op het bot.
Vandaag had ik geluk. Ik kwam terecht in een Goede Regenbui. Sterker nog, het was een Zeer Goede Regenbui. De Beste Regenbui onder de Goede Regenbuien. En dat in de winter. Of eigenlijk 'winter', want met 8 graden buiten kun je het toch nauwelijks winter noemen.
De druilregen veranderde in enkele luttele seconden in een plensbui. Dikke druppels vielen met bakken uit de hemel. Binnen een halve minuut was m'n broek doorweekt. Het duurde nog geen minuut voordat mijn sokken zich bij mijn broek voegden en even later voelde ik het water door mijn dikke winterjas heen mijn vest nat lekken. Het water zat zo dik in mijn ogen dat ik alleen nog maar geblurde streepjes licht zag en ik lachte. Ik passeerde op topsnelheid een paar andere gelukkigen die er een stuk minder gelukkig uit zagen dan ik. Rare mensen.
Het jammere van Goede Regenbuien is dat ze altijd van korte duur zijn. Deze duurde bij elkaar van Artis tot het Tropenmuseum op topsnelheid, dus dat kan niet veel meer dan 4 minuten geweest zijn. Daarna waren de druppels weer kleiner, de hevigheid minder en daarmee krijg je het opeens koud. Maar ook dat hoort erbij. Gelukkig zijn er dan altijd nog de diepe plassen om doorheen te rijden alsof ze er niet zijn waardoor je letterlijk sopt in je schoenen. Er verschijnt sop op je broek rond je knieën, omdat je broek niet de kans krijgt om op te drogen. Dát is goeie regen.
Dan kom je thuis en kijk je in de spiegel. Wat je dan ziet, daarvoor zijn een paar bewoordingen: Nat, doorweekt en verzopen. Dit was een typisch geval van mijn persoonlijke favoriet: het verzopen katje. Plakkende haren, druipend gezicht, broek doorweekt, sokken kun je uitwringen... Ongeveer zo:
Ik kan niet uitleggen waarom ik blij wordt van Goede Regenbuien. Ik heb het altijd al gehad. Zingend door de regen als het regende op mijn weg van school naar huis. Ik hou gewoon van water denk ik.
Dat was 'm dan, de eerste blog van het nieuwe jaar. Ik ga m'n best doen om daar nog vele op te laten volgen.
Wordt vervolgd...
Dat was 'm dan, de eerste blog van het nieuwe jaar. Ik ga m'n best doen om daar nog vele op te laten volgen.
Wordt vervolgd...