Ik vind dat ik met recht mag zeggen dat God cool is. Ik heb vaak gehoord dat Hij iets doet als je het vraagt. De termijn vertelt Hij er niet bij, maar Hij doet het. Dat heb ik van dichtbij mee mogen maken afgelopen tentamenweek.
Ik had deze week 4 tentamens en moest daarbij ook nog 'even' 3 verslagen inleveren. Kortom, een week waarin je niets anders doet dan leren, eten en slapen. Ik wist van tevoren dat het een zware week zou worden en vroeg God of hij mij wilde helpen bij het leren en het maken.
Ik had speciaal voor deze week mijn slaappatroon verlegd. Ik weet nu eenmaal van mezelf dat ik het beste leer tussen 12 uur 's nachts en 12 uur 's middags, dat ik in de middag 'nog wel wat doe' en 's avonds er gewoon niks meer uit m'n vingers komt. Dus leek het me verstandig om tijdens de daluren te slapen en tijdens de piekuren te leren. Zo gezegd, zo gedaan.
Elke avond als ik om 18.00 uur in bed ging liggen was ik totaal niet moe, maar zodra ik naar God toe ging en hem vroeg om een goede nachtrust, viel ik binnen een paar minuten in slaap. De wekker ging dan om 0.00 uur. Dan sprong ik eruit en begon met een groot blik energiedrank naast me te leren.
Voor elk tentamen vroeg ik God om het te leiden en de kennis die ik die nacht en ochtend op had gedaan po het juiste moment weer naar boven te brengen. Dat gebeurde letterlijk. Ik las een vraag, dacht "Dat weet ik niet", en een seconde later kwam het antwoord in mijn geest naar boven. Wauw. Het was zelfs zo, dat toen ik bij een antwoord twijfelde of het niet anders was, ik een stem in mijn binnenste hoorde "Vertrouw me nu maar gewoon." Okee Heer, ik schrijf het al op. Dank U Heer.
Donderdagnacht, toen ik echt te moe was en het moeilijkste vak (Quantumchemie) aan het leren was, dreigde ik in slaap te vallen. En net op het moment dat ik echt weg gleed, klonk er opeens keihard in m'n oor "JE MOET LEREN!". Ik schrok op, maar er was niemand naast mijn oor. Dat moet God wel geweest zijn.
God is cool. Met Hem beleef ik de beste avonturen. Ik weet nog niet wat mijn cijfers geworden zijn, maar wat het ook is geworden, ik heb ervaren dat God erbij was die week.
En als je dit nu leest en denkt "Het zal wel", dan wil ik je dit zeggen:
Toeval is God incognito
Ik had deze week 4 tentamens en moest daarbij ook nog 'even' 3 verslagen inleveren. Kortom, een week waarin je niets anders doet dan leren, eten en slapen. Ik wist van tevoren dat het een zware week zou worden en vroeg God of hij mij wilde helpen bij het leren en het maken.
Ik had speciaal voor deze week mijn slaappatroon verlegd. Ik weet nu eenmaal van mezelf dat ik het beste leer tussen 12 uur 's nachts en 12 uur 's middags, dat ik in de middag 'nog wel wat doe' en 's avonds er gewoon niks meer uit m'n vingers komt. Dus leek het me verstandig om tijdens de daluren te slapen en tijdens de piekuren te leren. Zo gezegd, zo gedaan.
Elke avond als ik om 18.00 uur in bed ging liggen was ik totaal niet moe, maar zodra ik naar God toe ging en hem vroeg om een goede nachtrust, viel ik binnen een paar minuten in slaap. De wekker ging dan om 0.00 uur. Dan sprong ik eruit en begon met een groot blik energiedrank naast me te leren.
Voor elk tentamen vroeg ik God om het te leiden en de kennis die ik die nacht en ochtend op had gedaan po het juiste moment weer naar boven te brengen. Dat gebeurde letterlijk. Ik las een vraag, dacht "Dat weet ik niet", en een seconde later kwam het antwoord in mijn geest naar boven. Wauw. Het was zelfs zo, dat toen ik bij een antwoord twijfelde of het niet anders was, ik een stem in mijn binnenste hoorde "Vertrouw me nu maar gewoon." Okee Heer, ik schrijf het al op. Dank U Heer.
Donderdagnacht, toen ik echt te moe was en het moeilijkste vak (Quantumchemie) aan het leren was, dreigde ik in slaap te vallen. En net op het moment dat ik echt weg gleed, klonk er opeens keihard in m'n oor "JE MOET LEREN!". Ik schrok op, maar er was niemand naast mijn oor. Dat moet God wel geweest zijn.
God is cool. Met Hem beleef ik de beste avonturen. Ik weet nog niet wat mijn cijfers geworden zijn, maar wat het ook is geworden, ik heb ervaren dat God erbij was die week.
En als je dit nu leest en denkt "Het zal wel", dan wil ik je dit zeggen:
Toeval is God incognito